Ofiara Losu oczami Akime

Autor: Camila Lackberg

Tytuł: „Ofiara Losu”

Seria: Czarna seria

Wydawnictwo: Czarna owca

Ilość stron: 448

Policja w Tanumshede bada wypadek samochodowy. To, co wygląda na tragiczne zdarzenie bez śladów niecnych intencji, okazuje się czymś całkowicie innym. Kiedy dochodzi do kolejnego, równie tajemniczego zdarzenia, pojawia się hipoteza - a jeśli ofiary obu wypadków zamordowano? Policja w Tanumshede ma pełne ręce roboty, tym bardziej, że w mieście kręcony jest telewizyjny reality show. Obecność kamer podsyca konflikt między „gwiazdami” i miejscową społecznością. Czy zabójca kryje się w małej grupie głodnych mediów ludzi współpracujących z programem? Patrik Hedström ma problem z tą sprawą. Jednocześnie zajęty jest przygotowaniami do zbliżającego się ślubu z Ericą. Czas i wysiłek poświęcony na planowanie tego wydarzenia przeradza się we frustrację i stres. Napięcie jest tym większe, że u Patrika i Eriki mieszka jej siostra Anna z dziećmi. Niełatwo jest poradzić sobie z drobnymi kompromisami codziennego życia i ściganiem zabójcy, co widać szczególnie wyraźnie, kiedy Erica zaczyna podejrzewać, że Anna interesuje się całkowicie nieoczekiwanie jedną z osób z kręgu jej przyjaciół...

Ofiara losu... Komukolwiek nie mówiłam, że idę odebrać tę książkę, słyszałam pytanie: kupujesz książkę o sobie? Na początku zawsze śmiałam się, że tak, jednak teraz nie mogłabym się z tym zgodzić. Moje kalectwo a tytułowa "Ofiara losu" nie mają nic wspólnego. Tak więc jeśli zwodził was tytuł w tym samym kierunku, to muszę wyprowadzić was z błędu i powiedzieć, ze tyczy się czegoś zupełnie innego, jednak nie będę zdradzać szczegółów.

Zacznę tym razem od tego, że byłam sceptycznie nastawiona do tej części. Włączenie do niej reality show nie wydawało mi się dobrym pomysłem, a tym bardziej w momencie gdy odkryłam, że jest to program pokroju naszego, polskiego Warsaw Shore... Teraz jedyne, co muszę powiedzieć to to, aby was ten wątek nie zniechęcał. Wbrew pozorom nie jest to coś głupiego, jak można by się tego spodziewać. Pozornie puste osoby, jak się okazuje, mogą mieć jednak dość bogate wnętrze. Mimo tego jest wyjaśnione, czemu zgłosili się do tego programu, przez co na niektórych spojrzałam bardziej łaskawym wzrokiem. 

Muszę podkreślić, że Lackberg ukazuje tu dość kontrowersyjny problem nietolerancji wobec osób homoseksualnych. Rzecz jasna nie ma tu nasycenia opisami relacji damsko-damskich, czy też męsko-męskich, jednak jest to zasygnalizowane. Nie jest to także główną tematyką utworu, więc nawet jeśli ktoś jest uprzedzony, nie powinno go tu odstraszać.

Książka dodatkowo zaskakuje swoim biegiem wydarzeń. Znalezienie połączenia między kilkoma sprawami jest wręcz zaskakująco trudne, a połączenie faktów w jedną, spójną całość wprawiło mnie w osłupienie. Z drugiej strony wiele wyjaśnia motywacja mordercy. Nie chodzi tu o zabijanie samo w sobie, jednak porusza to kolejny problem, który daje się wyraźnie zauważyć w naszym społeczeństwie. Nie chciałabym tu zdradzać zbyt wiele, gdyż jest to wyraźnie związane z głównym wątkiem powieści, a w końcu nie chodzi tu o spojlerowanie treścią książki.

Kolejna rzecz, na którą warto zwrócić uwagę, to media. W momencie, gdy śledztwem w sprawie zabójstwa zaczynają interesować się wścibscy dziennikarze, przestaje być kolorowo. Widać tu wyraźnie, jak bardzo trzeba się przy wszystkim kontrolować, by nie powiedzieć zbyt wiele, a jednocześnie zaspokoić ich ciekawość. Ogólne zainteresowanie tym, co robi policja, nie pomaga również w rozwiązaniu sprawy, jednak z przeciwnościami losu trzeba sobie tradycyjnie poradzić.

Jeśli chodzi o bohaterów będących z nami od początku serii, to w sumie toczą oni dalej swoje życie, w którym następuje wiele zmian. Dotyczą one zarówno Anny, jak i Patrika wraz z Eriką. Naszej głównej bohaterce pozostaje współczuć teściowej, która tradycyjnie wpycha się wszędzie w najgorszym momencie i próbuje narzucić swoją wolę. W końcu zaproszenie dalekich ciotek na ślub, które pan młody widział jako małe dziecko, jest konieczne.

Podsumowując, dzięki "cudownemu" reality show mamy tu zarówno postaci porażające swoją głupotą, jak i są tu osoby dość inteligentne i pracowite. Są tu poruszone problemy zarówno błahe, jak i poważne. Książka pomaga nam zwrócić uwagę na pewne problemy z różnych punktów widzenia, co sobie bardzo cenię. Mimo sceptycyzmu, który towarzyszył mi na samym początku, teraz mogę z pewnością powiedzieć, że jest to część zdecydowane warta uwagi.

Ocena: 6/6