Powód by oddychać oczami Królika

Autor: Rebecca Donovan

Tytuł: "Powód by oddychać"

Oryginalny tytuł: "Reason to breathe"

Tom: I

Seria: Oddechy

Wydawnictwo: Feeria young

Ilość stron: 494

Gdybym miała wybrać jakąś książkę, która reprezentowałaby ogień i wodę, zupełne przeciwieństwa, a jednocześnie które mogłyby tworzyć coś w rodzaju Ying i Yang, byłoby to najpewniej „Powód by oddychać”.

Emmę obowiązują twarde zasady – wyznaczony czas na prysznic, wracanie do domu przed dwudziestą drugą, wykonywanie zleconych obowiązków, niewtrącanie się w życie rodziny, jaką mogłaby nazwać ciotkę, wujka oraz ich dwójkę dzieci. Mogłaby, ale w sytuacji, w jakiej się znajduje, wcale jej się tego nie dziwię. Nie owijając w bawełnę, dziewczyna nie ma spokojnego życia. Każdego dnia towarzyszy jej strach i obawa przed tym, co zrobi jej ciotka. Siniaki, rany i zadrapania chowa przed światem pod długimi rękawami. Normalna osoba już dawno by się załamała. Zaczęłaby się ciąć, próbować skończyć ze swoim marnym życiem, w którym nie znajduje wiele pociechy. Jednak nie Emma.

Dziewczyna nie poddaje się mimo przeciwności losu, jakie występują przeciw niej. Brzmi jak pierwszy lepszy opis z okładki? Być może, ale mogę zapewnić – tak nie jest.

Emma odlicza dni do zakończenia szkoły, kiedy to będzie mogła wyjechać na uniwersytet i opuścić wreszcie dom wujostwa. Stara się pozostać niezauważoną – ma tylko jedną przyjaciółkę, której jednak nie zdradza swojego sekretu i przed którą także ukrywa siniaki, skupia się głównie na nauce, aby uzyskać stypendium, nie rozmawia zbyt wiele z innymi. Jednak jak to zazwyczaj w książkach bywa – pewnego dnia…

Właśnie. Pewnego dnia pojawia się ktoś, kto chce dołączyć do jej małego, niekoniecznie idealnego świata. Ktoś, kto chce być jej światem. Ma na imię Evan, lubi fotografię, do miejscowej szkoły uczęszcza od niedawna, gra w bejsbol, jest przystojny, widnieje na listach idealnych chłopaków paru dziewcząt i mógłby zostać moim mężem.

Wolę zachować niesamowite wspomnienia z tych kilku dni spędzonych razem, niż nie mieć ich w ogóle. Mimo świadomości, że ten czas już się nie powtórzy.

Historia Emmy przedstawiona blisko na pięciuset stronicach książki jest pełna przeciwieństw. Tak właśnie można określić całość – jako jedno, wielkie przeciwieństwo.

Jest tu miłość, ale także dramat. Śmiech, zarówno jak i łzy. Idealni bohaterowie, mający jednak swoje problemy i wady. Niesamowite sytuacje, które jednocześnie mogłyby spotkać każdego z nas.

Tą recenzję pisze mi się niesamowicie ciężko. Po prostu nie mam zbyt wielu słów, aby opisać „Powód by oddychać”. Książka jest po prostu wspaniała, pełna prostoty, a jednak poruszająca problem, którego ludzie mogą nie dostrzegać – przemoc w rodzinie. Chyba każdy z jej bohaterów ma swoją własną historię, która dobrze wpisuje się w całość. Emma jest z pozoru zwykłą nastolatką, która jednak w domu przeżywa istne piekło. Nie potrafię zrozumieć i wyjść z podziwu do tego, że wszystko tak cierpliwie znosiła – tym bardziej, że jest w moim wieku – i potrafiła żyć poza okiem wujostwa normalnie. Nie irytuje, nie wydaje się być jakoś szczególnie idealna – jest po prostu normalna. Podobnie jak Evan, który mimo swojej przystojnej twarzyczki również ma swoje problemy, jakim jest chociażby częsty brak rodziców w domu, brat mieszkający w Nowym Jorku czy podróże, niosące za sobą zmianę szkoły. Sara, przyjaciółka Emmy również nie jest postacią idealną – nawet ona skrywa jakieś sekrety. Nawet postać, którą wspomniano tylko przelotnie – ona także została uwieczniona na kartach powieści choćby w jednym zdaniu.

Był jak haust rześkiego powietrza po gwałtownej burzy, która przeszła nade mną, pozostawiając w sercu bolesne rany.

Co takiego zachwyciło mnie w książce?

Styl autorki. Lekki, a równocześnie na tyle ciężki, że nie mogłabym chyba przeczytać całości w jeden dzień. Bohaterowie, którzy przypadli mi do gustu i z którym chciałabym porozmawiać. Idea powieści, świetna w swojej prostocie. Sytuacje, które mogłyby przydarzyć się każdemu z nas. Różowy sweterek – kto przeczytał, ten wie. Wplatanie w tekst zdań o oddechach, które wydawały się idealnie wtapiać w całość, a jednak wyróżniać na jej tle.

Gdzie mogłam znaleźć wady?

W zakończeniu, które okazało się być czymś niesamowitym, a jednocześnie przeciętnym, ale przede wszystkim w epilogu. To właśnie dzięki niemu nie mam pojęcia, czego mogę spodziewać się w drugiej części, po którą już chciałabym wyciągnąć łapki.

Co zyskałam dzięki tej książce?

Uświadomiłam sobie to, co Emma – że mimo wszystko zawsze warto jest znaleźć ten jeden, choćby najmniejszy powód.

Powód, by oddychać. Powód, by żyć. Powód, by istnieć.

W rozrachunku między miłością a stratą to miłość popychała mnie do walki o to, by... oddychać.

Podsumowując:

„Powód by oddychać” jest świetną książką, po której brakowało mi słów na jej opisanie. Wątek miłosny nie jest wszechobecny i mimo wszystko nie króluje przez większość książki, granicząc z czarą dramatu, której jednak nie przelewa nawet kropelka. 

Moja ocena:

A jeśli ktoś chciałby dowiedzieć się co nieco o książce poprzez trailer...

Książki należące do trylogii Oddechy:

✦ Powód by oddychać ✦ Oddychając z trudem ✦ Biorąc oddech ✦

Za egzemplarz serdecznie dziękuję wydawnictwu Feeria!

Książka bierze udział w wyzwaniu Przeczytam 52 książki w 2016 roku!