Space BOOK TAG Królika

Hej!

Kosmos. Niezliczona ilość gwiazd lśniących na ciemnym, nocnym niebie, mrugając do nas zachęcająco. Księżyc, towarzyszący im i oświetlający nieprzebyte przez nas ścieżki. Galaktyka, która znajduje się tak daleko, że ludzki umysł nie może tego zrozumieć. Planety, na których być może czai się życie. Komety ze swoimi warkoczami. Wszystko to wydaje się być istną magią.

Kiedy byłam dzieckiem, interesowałam się kosmosem. Teraz, parę lat później, łączy mnie z nim praktycznie tylko miłość do Gwiezdnych Wojen (i Anakina Skywalkera). Z biegiem czasu planety jakoś zaginęły w ogromie wiadomości, jakie zaczęły do mnie docierać. Jednak dzisiaj powracają. W Space Book TAGu, który ukazał się ostatnio u Silver Moon! 

SŁOŃCE – książka z gorącym bohaterem/bohaterką

W mojej odpowiedzi nie może zabraknąć oczywiście Igrającej z Ogniem czyli Katniss Everdeen z [Igrzysk Śmierci]. W końcu taką dziewczynę grzech nie nazwać gorącą! Jednak jeśli chodzi o bohatera, który bez wątpienia rozpalił moje serce… tutaj jest ich trochę więcej.

– Tutaj przygotujcie się na stałą litanię Królika z serii „moi fikcyjni mężowie” –

Do gorących bohaterów zaliczyć mogę oczywiście Westona z [Utraty], Eliasa z [Ember in the ashes], lektury, której nawet nie skończyłam, ale już wiem, że gościa uwielbiam, Liefa z [Córki Zjadaczki Grzechów] pomimo tego, co zrobił, Maven z [Czerwonej Królowej], Garnet z [Klejnotu] czy właściwie [Białej Róży], w której jest go o wiele więcej, Guy z [Ognia i wody], Patcha z sagi [Szeptem], Sebastiana z [Darów Anioła] i innych. A to tylko bohaterowie książek! Nie wspomnę o tych, których znam z filmów!

MERKURY – mała, ale dobra książka

Znów odpowiem podobnie jak Silver Moon – [Mały Książę]. Nie wiem, co takiego jest w tych paru stronach, że człowiek tak bardzo może się w nich zakochać!

WENUS – książka z dobrą główną bohaterką

Szczerze mówiąc, trudno jest znaleźć w książce dobrą bohaterkę, która przypadnie mi do gustu. Prawie w każdej znajdzie się coś, co mogłoby od niej odpychać. Jednak po dłuższym zastanowieniu stwierdzam, że to nawet w porządku – w końcu dzięki temu nie są one ideałami. Chociaż w niektórych przypadkach właśnie ta cecha – bycie idealną – jest wadą. Wracając do tematu – lektura z dobrą główną bohaterką to przykładowo [Dotyk Julii]. Tak, może i czytałam ją jakiś czas temu (przyjdzie czas na odświeżenie przeczytanych już historii), ale Julię lubiłam. Podobnie jak Norę z [Szeptem] czy też Kiersten z [Utraty]. Do reszty żywię zazwyczaj mieszane uczucia. Najczęściej jest to chęć przyłożenia patelnią raz za czasu.

ZIEMIA – dość duża, ale przyjemna książka

Moje serce krzyczy głośno: [Miasto Szkła]! Pamiętam, jak czytałam tę książkę w wakacje. Jej lektura była dla mnie wyjątkowo szybka i przyjemna. Ponadto mogę nadmienić tutaj chociażby [Ogień i wodę] czy też po raz kolejny [Czerwona Królowa].

MARS – książka bliska twojemu sercu

Większość książek jest bliska mojemu sercu – to w końcu moi mali przyjaciele, którzy zawsze mnie przytulą i wciągną w swój świat. Szczególnie blisko mojego serca (tuż przy aorcie i naczyniach wieńcowych) znaleźć można chociażby serię [Darów Anioła], nawet, jeśli jej jeszcze nie dokończyłam. To dzięki niej potrafię rozmawiać na ten temat z koleżanką praktycznie codziennie, zwłaszcza dzięki serialowi emitowanego na podstawie tej historii. Jacyś fani Aleca, granego przez Matthew Daddario? Widzieliście ten uśmiech?

Oprócz [Darów Anioła] zauważyć też w moim sercu można [Szeptem], [Skrzydła Laurel], [Klub Tiary], o którym wspominam i będę wspominać często ze względu na dość sporą wartość sentymentalną i jeszcze parę innych.

JOWISZ – czyli największa cegła w twojej biblioteczce

Większa od mojej głowy [Księga wszystkich dokonań Sherlocka Holmesa], na której lekturę nie mam zbyt wielkiej ochoty. Nie przez rozmiar, ale tematykę – kryminały raczej mnie nie kręcą.

SATURN – czyli książka nie z tej Ziemi

[Obsydian], którego pokochałam, a także [Ember in the ashes] – może i jestem dopiero w połowie lektury, ale już mam ochotę wykrzyczeć światu, jak wspaniała jest ta książka!

URAN – niezła książka z niebieską okładką

[Playlist for the dead] jest niezłą książką. [Co, jeśli] jest niezłą książką. [Dotyk Julii] jest świetną książką. [Mały Książę] – przynajmniej w moim wydaniu ma niebieską okładkę – jest świetną książką.

Czy niebieskie okładki mają to do siebie, że kryją pod sobą co najmniej dobre książki?

NEPTUN – najdłuższa seria z całej kolekcji

[Klub Tiary] po raz drugi! Jakieś dwadzieścia tomów kolorowych tomików ułożonych na półeczce. Oprócz tego nie mam u siebie długich serii. Najdłuższą jest chyba saga [Szeptem], licząca zaledwie cztery książki. 

A co Wy przypisalibyście do danej kategorii?