The Emoji BOOK TAG w szponach Aleksandry

Cześć,

Prawdę mówiąc ten wpis powinien się ukazać wczoraj, ale jako że wsiąknęłam w pewną przeglądarkową grę (oczywiście mowa tutaj o Eldaryi, której klimat niezwykle mnie oczarował) po prostu wyleciało mi to z głowy. Dopiero dzisiaj nad ranem mnie tak oświeciło, że przecież czeka na Was kolejna porcja tagowa, gdzie tym razem wybór padł na:

Oczywiście za nominację ogromnie dziękuję niezawodnej Kitty z bloga Biblioteczka Ciekawych Książek (koniecznie ją odwiedźcie – warto!). Nie wspomnę jednak o tym, że sama się o nią ubiegałam... już wspomniałam? Och, no cóż... W takim razie nie będę przedłużać i...

zaproszę Was do zapoznania się z moimi odpowiedziami!

Broken Heart – książka, która złamała mi serce.

Chciałoby się napisać, że moje serce jest z kamienia i naprawdę ciężko je złamać, ale niestety prawda jest znacznie brutalniejsza. Nieraz pociągałam nosem i niemal wyłam z rozpaczy, kiedy to autor postanowił skrzywdzić nie tylko głównego bohatera, ale również czytelnika. Ostatnio miałam łzy w oczach po przeczytaniu ostatniego tomu Kronik Podziemia, czyli [Gregora i Kodu Pazura]. Naprawdę nie mogłam się pozbierać po jednym z rozdziałów. Pragnęłam, aby to była jedynie fatamorgana, psikus umysłu po melancholijnym nastroju panującym w powieści. Niestety prawda okazała się inna. Suzanne Collins – dlaczego? Czy mam się do Ciebie, kobieto, wybrać i ci uświadomić, jak to bolało?

Loudly Crying Face – książka, której zakończenie mnie wzruszyło.

Bezapelacyjnie [Oskar i pani Róża] Erica–Emmanuela Schmitta! Nawet na samą myśl o zakończeniu tej książki łzy stają mi w oczach. Tak bardzo przywiązałam się do Oskara i to, co go spotkało naprawdę złamało mi serce. Jak widać nie zawsze można oczekiwać od autorów tego, że będą nas uszczęśliwiać.

Face with Tears of Joy – książka, przy której płakałam ze śmiechu!

[Do trzech razy śmierć] Alka Rogozińskiego – bez dwóch zdań! Przy tej książce to nie wiedziałam, czy się bać czyhającego na życie pisarek mordercy czy kulić się z bólu spowodowanego przez gwałtowne ataki śmiechu. Róża Krull, Pepe oraz Betty dostarczyli mi tyle rozrywki, że naprawdę chciałabym poznać takich ludzi w rzeczywistości! Oczywiście bez wątków kryminalnych w tle, bo wtedy mogłyby się dziać naprawdę dziwne rzeczy...

Face Screaming in Fear – książka, która mnie zszokowała.

Taką książką jest [Serafina i czarny płaszcz] autorstwa Roberta Beatty'ego, gdyż naprawdę nie spodziewałam się tak mrocznego klimatu czyhającego na zadrukowanych stronach. Oczekiwałam raczej czegoś łagodnego, z wątkiem kryminalnym pozwalającym bohaterom udowodnić, że dziecięca logika również może wiele zdziałać. Nie, ja nie narzekam na ten stan rzeczy. Wręcz przeciwnie – dzięki temu jeszcze bardziej pokochałam tytułową Serafinę i tym samym znacznie bardziej wciągnęłam się w tę historię!

Smiling Face with Horns – ulubiony czarny charakter.

Zazwyczaj czarne charaktery doprowadzają mnie do szału i mam ochotę je udusić, ale żeby pojawił się jakiś, którego – pomimo stania po ciemnej stronie mocy – chciałabym nawet wciągnąć do rodziny? Nikt taki nie przychodzi mi do głowy. Tymczasowo...

Recreational Vehicle – książka,w której bohaterowie dużo podróżowali.

Tutaj myślałam, że będę miała nie lada problem z odpowiedzią, ale po dłuższym zastanowieniu śmiało mogę wskazać dwie książki, gdzie bohaterowie robili sobie (pod przymusem czy też z własnej woli) wycieczki po świecie. Pierwszą z nich jest powieść Justyny Drzewickiej, a mianowicie [Porwanie]. Nila, Alla i pozostali naprawdę sporo podróżowali, ale dzięki załączonej na początku mapce mogłam się rozeznać w odwiedzanych rejonach. Drugą taką książką jest [Zbuntowana] Veroniki Roth, gdzie Tris oraz Tobias uciekali przed Jeanine pragnącą wyłapać wszystkich Niezgodnych. Przypuszczam, że wtedy to na pewno mieli pęcherze na stopach oraz obolałe mięśnie nóg.

Full Moon Symbol – książka, w której występują wilkołaki.

Swego czasu byłoby strasznie ciężko wskazać książkę, w której NIE występują wilkołaki. Przecież na fali popularności wampirów musiał istnieć ich jakiś naturalny wróg, a tylko nieliczni podążali w znacznie innym kierunku. Ale wrócę do najważniejszej kwestii i po prostu wskażę tytuł, gdzie na bank poznacie się z wilkołakami. Stephenie Meyer – proszę pokazać państwu [Księżyc w nowiu]!

Open book – książka, której nie możesz doczytać.

Jedną z takich książek jest [Delirium] Lauren Oliver. Nie jest to spowodowane tym, że mi się nie podoba, a wręcz przeciwnie – intryguje mnie. Niestety dość często przegrywa ona z innymi tytułami, a jak przychodzi co do czego, to muszę rozpoczynać lekturę na nowo. A to jest w jakimś stopniu denerwujące...

Christmas Tree – książka idealna na święta.

Zabrzmię oklepanie, ale wydaje mi się, że dość rozchwytywaną w tej kategorii książką jest [Opowieść wigilijna] Dickensa. Przepraszam, ale nie zaczytuję się w świątecznych powieściach i nie mogę zaoferować jakiegoś nowszego tytułu.

Wedding – książka z pięknym ślubem.

Dość rzadko spotykam się z książkami, w których przewija się motyw ślubu i strasznie ciężko jest wskazać piękną ceremonię tego naprawdę ważnego momentu w życiu dwójki zakochanych w sobie ludzi. Może... [Przed świtem] Stephenie Meyer? Może nie wszystkim przypadnie on do gustu, ale jak dla mnie Bella miała cudowny ślub.

I to by było na tyle. Mam nadzieję, że nie zanudziłam Was swoimi wypowiedziami i dobrnęliście do samego końca. Jeżeli ktoś pragnie wykonać ten tag – droga wolna, możecie działać. Po prostu czujcie się nominowani. ;)

A już w sobotę nowa recenzja książki, o której niewiele osób słyszało, a jednak warto w jakimś stopniu się nią zainteresować. O jakim tytule mowa? Dowiecie się już wkrótce!